
Torbiele na jądrach – czy są groźne?
Jądra są niezwykle ważnym dla zdrowia mężczyzn narządem. Poza wytwarzaniem męskich komórek rozrodczych, czyli plemników, jądra odgrywają także istotną rolę wydzielniczą, wytwarzając hormony płciowe, w tym testosteron odpowiedzialny za rozwój trzeciorzędowych cech płciowych. Niestety jednak wielu mężczyzn nie jest świadomych roli profilaktyki w kontekście wczesnego wykrywania chorób jąder. Stan ten próbują zmienić organizatorzy światowej kampanii „Movember” zainicjowanej w Australii w 1999 roku, która od 2014 roku realizowana jest także w Polsce. Regularnie wykonywane samobadanie jąder umożliwia wczesne wykrycie zmian na powierzchni jąder takich jak: twarde grudki, gładkie zaokrąglone guzki lub zmiana rozmiaru, kształtu lub konsystencji jąder. W badaniu palpacyjnym wyczuwalne są zarówno zmiany na powierzchni jąder jak i torbiele.
Pierwsze medyczne opisy torbieli najądrzy pochodzą od francuskiego lekarza Guerina, który w 1785 roku wykrył je podczas badania mężczyzny z podejrzeniem zapalanie jąder. Przez ponad pięćdziesiąt lat wiedza na temat torbieli jąder nie zwiększyła się w porównaniu do wczesnych obserwacji potwierdzanych wyłącznie na podstawie badania palpacyjnego. Bardziej szczegółowe opisy torbieli jąder pochodzą z XIX wieku, a szczególnie istotne są obserwacje brytyjskiego chirurga Roberta Linstona, który w 1840 roku opisał torbielowate struktury, jak się wydawało wypełnione nasieniem, rozwijające się w pobliżu najądrza zazwyczaj w następstwie urazów jądra.
Jakie są przyczyny powstawania torbieli na jądrach i czy wpływają one na zdrowie prokreacyjne mężczyzn? Czy zmiany te stanowią zagrożenia dla zdrowia lub życia mężczyzn i jakie są metody ich leczenia?

Jaka może być przyczyna torbieli wyczuwalnych w mosznie?
Wyczuwalne w badaniu palpacyjnym torbiele w mosznie mogą mieć zróżnicowaną formę, poczynając od wodniaka jądra, który większości osób kojarzy się z przypadłością chłopców w okresie niemowlęcym lub wczesnym dzieciństwie (chociaż wodniak może rozwinąć się w każdym wieku), poprzez żylaki powrózka nasiennego, czyli nieprawidłowo poszerzone naczynia żylne zlokalizowane w obrębie górnego bieguna jądra, aż po torbiele najądrza.
📌 Przeczytaj: Samobadanie jąder – jak wygląda profilaktyczne badanie jąder?
Torbiele najądrza
Torbiele najądrza rozwijają się w efekcie upośledzenia przepływu płynu przez kanaliki najądrza w następstwie doznanych urazów lub stanów zapalnych w obrębie moszny. Torbiele najczęściej rozwijają się u mężczyzn w średnim wieku i zwykle manifestują się jako bezbolesny obrzęk moszny. Zmiany te, zwane torbielami nasiennymi, występują stosunkowo rzadko u dzieci, mogą jednak rozwinąć się w okresie dojrzewania. Częstość występowania torbieli najądrzy w populacji ogólnej jest trudna do oszacowania, jednak ich obecność stwierdza się w obrazie ultrasonograficznym u około 30% mężczyzn powyżej 55. roku życia, którzy nie zgłaszają żadnych dolegliwości bólowych.
Etiologia torbieli najądrza jest złożona i obejmuje zmiany wrodzone, zmiany powstałe w wynik zaburzeń hormonalnych w czasie rozwoju embrionalnego lub narażenia na czynniki środowiskowe zaburzające gospodarkę hormonalną. W badaniu palpacyjnym torbiele najądrza zazwyczaj manifestują się jako wyraźnie wyczuwalne w górnym biegunie jądra plastyczne i niebolesne struktury.
📌 Sprawdź: e-Pakiet badań w kierunku raka jąder
Wodniak jądra
Wodniak jądra to wypełniona płynem surowiczym torbiel powodująca obrzęk moszny. Chociaż wodniak jąder najczęściej występuje u niemowląt, zmiany te mogą rozwinąć się u mężczyzn niezależnie od wieku. Wodniaki wrodzone, powstają na skutek niezamknięcia wyrostka pochwowego powrózka nasiennego, w wyniku czego drożne pozostaje połączenie pomiędzy jamą brzuszną i moszną, zazwyczaj zarastające około 7. miesiąca życia płodowego. Wodniaki nabyte rozwijają się w wyniku schorzenia podstawowego, takiego jak infekcja (filarioza, gruźlica najądrza, kiła), uraz lub nowotwór złośliwy. Wodniaki wtórne mają zazwyczaj stosunkowe małe rozmiary, z wyłączeniem przypadków wywołanych zakażeniem nicieniami.
Żylaki powrózka nasiennego
Żylaki powrózka nasiennego rozwijają się w następstwie nieprawidłowego przepływu żylnego spowodowanego najczęściej wadami anatomicznymi i nieprawidłową pracą zastawek żyły jądrowej, która jest najdłuższą żyłą w ciele człowieka. Jej długość może sięgać ponad 40 cm. Mężczyźni, u których rozwinęły się żylaki powrózka nasiennego, mogą odczuwać niewielki ból i dyskomfort w obrębie moszny, porównywalny do uczucia podczepienia do jądra niewielkiego ciężarka. Zgrubienie powrózka nasiennego wyczuwalne jest w badaniu palpacyjnym.
Torbiele jąder – leczenie
Kluczem do wdrożenia odpowiedniego leczenia torbieli jąder jest ustalenie choroby podstawowej powodującej obecność zmiany. W diagnostyce, poza badaniem fizykalnym wykorzystywanymi metodami są transiluminacja, czyli podświetlenie moszny silnym źródłem światła oraz badanie ultrasonograficzne, łącznie z wykorzystaniem efektu Dopplera pozwalającego na ocenę przepływu krwi w naczyniach krwionośnych.
Leczenie torbieli najądrzy jest uzależnione od liczby i wielkości zmian oraz występowania dolegliwości bólowych. W przypadku dużych zmian, których obecności towarzyszy bolesność, zaleca się leczenie operacyjne. Zmiany o małych rozmiarach, poniżej 1 cm, którym nie towarzyszą dolegliwości bólowe, nie wymagają leczenia chirurgicznego i mogą ulec samoistnemu wchłonięciu.
Interwencja chirurgiczna stosowana jest także w leczeniu żylaków powrózka nasiennego, które postrzegane są jako jeden z czynników ryzyka męskiej niepłodności. Niestety jednak, w przypadku obu typów, zmian leczenie chirurgiczne obarczone jest ryzykiem nawrotu. Zasadność leczenia chirurgicznego może być kwestionowana ze względu na częstość występowania choroby i brak jej wpływu na płodność. Dlatego też decyzja o leczeniu chirurgicznym powinna być poprzedzona szczegółową konsultacją urologiczną i andrologiczną uwzględniającą historię zdrowotną pacjenta i wyniki przeprowadzonych badań diagnostycznych.
W przypadku wodniaka, postępowaniem z wyboru jest najczęściej leczenie metodą chirurgiczną lub aspiracyjną polegające na nacięciu osłonek jądra i drenażu nagromadzonego płynu surowiczego.
dr n. o zdrowiu Piotr Choręza
Podsumowanie – FAQ
Torbiel nasienna jest wyraźnie wyczuwalną plastyczną i niebolesna strukturą w górnym biegunie jądra. Z kolei wodniak jądra jest miękką torbielą na powierzchni jądra wyczuwalną w badaniu palpacyjnym. Obecności wodniaka towarzyszy powiększenie i obrzęk moszny, a także ból i dyskomfort podczas chodzenia, a podczas badania może zaobserwować transluminację. Z kolei guzki wyczuwalne są jako nieplastyczne, twarde, gładko zaokrąglone grudki na powierzchni jąder.
Torbiele nasienne zazwyczaj nie wpływają na męską płodność. Obecność dużych zmian, które mogą uciskać otaczające tkanki, może utrudniać odpływ nasienia, a przez to negatywnie wpłynąć na płodność. Na męską płodność w bardziej złożony sposób wpływa obecność wodniaka jądra, który może doprowadzić do miejscowego zwiększenia temperatury ciała, co bezpośrednio zmniejsza żywotność i ruchliwość plemników. W podobny sposób na spermatogenezę wpływa obecność żylaków powrózka nasiennego.
Torbiele nasienne powstają najczęściej na skutek czynników, niezależnych takich jak: przebyte urazy czy stany zapalne w obrębie moszny. Jednak ryzyko rozwoju żylaków powrózka nasiennego, poza nieprawidłowościami anatomicznymi, wymiernie zwiększają: siedzący tryb życia, nadwaga i otyłość. Stąd też prowadzenie niehigienicznego trybu życia, nieprawidłowa dieta i nadmierna konsumpcja alkoholu, prowadzące do wzrostu masy ciała, pośrednio również przyczyniają się do rozwoju żylaków.
W przypadku stwierdzenia obecności torbieli w mosznie należy skontaktować się z lekarzem urologiem, który na podstawie przeprowadzonego badania fizykalnego i wyników zleconych badań diagnostycznych określi charakter zmiany. W zależności od liczby i wielkości zmian oraz dolegliwości bólowych lekarz podejmie decyzję o wdrożeniu odpowiedniej terapii.
Torbiele nasienne o małych rozmiarach (poniżej 1 cm), którym nie towarzyszy bolesność, nie wymagają leczenia chirurgicznego i mogą ulec samoistnemu wchłonięciu.
Bibliografia
Huzaifa M, Moreno MA. Hydrocele. [W:]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing 2025
Arora T, Franco A, Proietti F, Palombi V et al. Varicocele: To Treat or Not to Treat? J Clin Med 2023; 12 (12): 4062. doi: 10.3390/jcm12124062.
Anheuser P, Kranz J, Stolle E, et al. Testicular epidermoid cysts: a reevaluation. BMC Urol 2019; 19 (1): 52. doi: 10.1186/s12894-019-0477-1.
Gajda D. Torbiel jądra – przyczyny, objawy, leczenie. Czy torbiel jądra jest groźna? [dostęp: 21.03.2025]
O'Kelly F, McAlpine K, Abdeen N, et al. The futility of continued surveillance of epididymal cysts - A study of the prevalence and clinico-demographics in pre- vs. post-pubertal boys. Can Urol Assoc J 2019; 13 (12): E398-E403. doi: 10.5489/cuaj.5667.
Rioja J, Sánchez-Margallo FM, Usón J, Rioja LA. Adult hydrocele and spermatocele. BJU Int 2011; 107 (11): 1852-1864. doi: 10.1111/j.1464-410X.2011. 10353.x